بهترین روغن دنده صنعتی چه ویژگی دارد؟ ما در مقالات گذشته به طور کامل در مورد روغن دنده صنعتی صحبت کنیم حال در این مقاله می خواهیم در مورد بهترین روغن دنده صنعتی و ویژگی های آنها صحبت کنیم. روغنهای دنده صنعتی با دو روغن پایه سنتتیک و مینرال تولید می شوند و در روانکاری دنده های صنعتی صنایع مختلف و نیز دنده های تحت بار سنگین و فشار بالا شامل دنده های حلزونی، جناقی، مارپیچی و دنده‌های انتقال نیروی صنایع فولاد، یاتاقان‌های تخت و غلطکی استفاده میگردند و دارای قابلیت ضدسایش و ضدخوردگی عالی هستند و پایداری حرارتی بالایی دارند. روغن دنده صنعتی مینرال در سطح کیفیت CLP تولید میگردند که با نام روغن یاتاقان، روغن دنده یاتاقان یا روغن CLP نیز شناخته می شوند..
روغنهای دنده صنعتی در گریدهای 68، 100، 150، 220، 320، 460، 680، 1000 تولید می گردند. همچنین روغن های دنده صنعتی می توان در روانکاری به صورت چکه ای و پاششی استفاده کرد.
کاربردهای روغن دنده صنعتی چیست ؟
- کاربرد اصلی روغن دنده صنعتی در دنده‌های ماشین‌آلات صنعتی و تجهیزات مکانیکی می‌باشد. این موارد شامل دنده‌ها، جعبه دنده‌ها، و ترمزها می‌شوند.
- روغن دنده صنعتی برای انتقال نیرو و کاهش سایش در دنده‌ها استفاده می‌شود.
- در موتورهای الکتریکی و ترانسمیت‌های مکانیکی، روغن دنده صنعتی به عنوان یک عامل مهم در عملکرد صحیح این تجهیزات عمل می‌کند.
- در ماشین‌آلات تجهیزات حرارتی و خنک‌کننده، این نوع روغن به عنوان یک عامل خنک‌کننده و حفاظتی عمل می‌کند.
راهنمای انتخاب بهترین روغن گیربکس
انتخاب روغن گیربکس مناسب (که به عنوان سیال انتقال نیز شناخته می‌شود) برای اطمینان از عملکرد روان و قابل اعتماد سیستم انتقال خودرو بسیار مهم است. ویژگی‌های روغن گیربکس مناسب به نوع گیربکس (دستی یا اتوماتیک) و نیازهای خاص خودرو بستگی دارد. در انتخاب روغن گیربکس مناسب باید به ویژگی‌های کلیدی توجه کرد:
- ویسکوزیته: ویسکوزیته یکی از ویژگی‌های مهم روغن گیربکس است. روغن انتخابی شما باید ویسکوزیته مناسب را برای اطمینان از روانکاری صاف و به حداقل رساندن اصطکاک بین قطعات متحرک داشته باشد. روغنهای گیربکس معمولاً در ویسکوزیته های مختلف مانند SAE 75W-90 یا SAE 10W-30 در دسترس هستند که عدد اول نشان‌دهنده عملکرد دمای پایین (سرد) و عدد دوم نشان‌دهنده عملکرد دمای بالا (گرم) است. برای تعیین درجه ویسکوزیته صحیح برای گیربکس خود توصیه‌های سازنده را در نظر داشته باشید. انجمن مهندسین خودرو (SAE) روغنهای گیربکس و سایر روان‌کننده‌ها را با استفاده از سیستم درجه‌بندی ویسکوزیته طبقه‌بندی می‌کند. طبقه‌بندی ویسکوزیته SAE برای این روغنها بر اساس ویسکوزیته سینماتیکی روغن در 100 درجه سانتی‌گراد (212 درجه فارنهایت) است. این سیستم طبقه‌بندی به کاربران کمک می‌کند ویسکوزیته روغن را بر اساس کاربردهای خاص خود انتخاب کنند.
- پایداری حرارتی: روغن گیربکس باید از نظر حرارتی پایدار باشد تا در طیف وسیعی از دماها عملکرد موثری داشته باشد. باید ویسکوزیته و خواص روان‌کنندگی خود را حتی در شرایط دمای بالا حفظ کند تا از گرم شدن بیش از حد و سایش جلوگیری شود.
- فشار شدید (EP) و خواص ضد سایش: برای گیربکس‌های دستی و دیفرانسیل، روغن باید دارای فشار شدید و خواص ضد سایش عالی باشد. این نکته مهم است زیرا دنده‌های انتقال، به ویژه در گیربکس‌های دستی و دیفرانسیل، بار و فشار بالایی را تجربه می‌کنند. افزودنی‌های EP به محافظت در برابر سایش و آسیب در این شرایط کمک می‌کند.
- ویژگی‌های اصطکاک: در گیربکس‌های اتوماتیک، روغن باید خواص اصطکاک مناسبی داشته باشد تا از تعویض دنده‌ها مطمئن شوید و از لغزش کلاچ جلوگیری بعمل آید. سیالات گیربکس اتوماتیک (ATF) با اصلاح کننده‌های مناسب اصطکاک خاص مورد نیاز برای گیربکس را تامین می‌کنند.
- سازگاری: اطمینان حاصل کنید که روغن گیربکس با مواد مورد استفاده در سیستم انتقال شما، از جمله مهر و موم، واشر و قطعات سازگار است. استفاده از روغن ناسازگار ممکن است منجر به نشتی و مشکلات دیگر شود.
- افزودنی‌ها: روغنهای گیربکس ممکن است حاوی مواد افزودنی باشند که مزایای بیشتری را ارائه می‌دهند، مانند مواد شوینده و پخش‌کننده‌ها برای تمیز نگه‌داشتن گیربکس، عوامل ضد کف برای کاهش تشکیل کف، و بازدارنده‌های خوردگی برای محافظت از اجزای داخلی.
- مقاومت در برابر اکسیداسیون: روغن گیربکس باید در طول زمان در برابر اکسیداسیون و تخریب مقاومت کند. اکسیداسیون می‌تواند منجر به تشکیل لجن و رسوبات شود زیرا اکسیداسیون ممکن است عملکرد انتقال را مختل کند.
- توصیه‌های سازنده: همیشه به توصیه‌های سازنده خودرو برای نوع و مارک خاص روغن گیربکس مراجعه کنید. آنها اغلب اطلاعات دقیقی در مورد انتخاب صحیح سیال برای حفظ عملکرد بهینه و پوشش گارانتی ارائه می‌دهند.
- فاصله‌های سرویس: فواصل سرویس توصیه شده برای تعویض روغن گیربکس را رعایت کنید. تعمیر و نگهداری منظم به اطمینان از طول عمر و عملکرد مطمئن کمک می‌کند.
توجه به این نکته مهم است که نوع و الزامات روغن گیربکس می‌تواند به طور قابل توجهی بین خودروها و انواع گیربکس (دستی یا اتوماتیک) متفاوت باشد. بنابراین، برای اطمینان از انتخاب صحیح روغن گیربکس برای خودروی خاص خود، مراجعه به دفترچه راهنمای خودرو و توصیه‌های سازنده ضروری است. استفاده از روغن نامناسب می‌تواند منجر به مشکلات انتقال و تعمیرات پرهزینه شود.
طبقه‌بندی API معیاری مناسب در انتخاب بهترین روغن گیربکس
طبقه‌بندی روغنهای گیربکس خودرو در شش کلاس GL (Gear Lubricant)، API رایج‌ترین سیستم طبقه‌بندی است که الزامات اساسی را بسته به حوزه کاربرد تعریف می‌کند. توجه داشته باشید بسته به رژیم بار غالب در گیربکس، ترکیب متفاوتی از مواد افزودنی مورد نیاز خواهد بود:
- روغنهای GL-1 (غیر فعال): برای گیربکس‌هایی با فشار تماسی کم و سرعت لغزش پایین تعریف می‌شود. در این روغنها از افزودنی‌های آنتی‌اکسیدان، محافظ در برابر خوردگی، کف‌زدا یا کاهش‌دهنده نقطه ریزش می‌توان استفاده کرد. اصلاح‌کننده‌های اصطکاک یا افزودنی‌های EP معمولا در این گرید استفاده نمی‌شود.
- روغنهای GL-2 (غیر فعال): در چرخ‌دنده‌های حلزونی برای خودروهای محوری که از نظر بار، دما و سرعت لغزش تحت پوشش API GL 1 نیستند، کاربرد دارد. روغن‌هایی با افزودنی‌های کاهنده سایش در این محصولات استفاده می‌شود اما نیازی به استفاده از افزودنی EP وجود ندارد.
- روغنهای GL-3 (غیر فعال): برای گیربکس‌های دستی و گیربکس‌های مخروطی در کامیون‌هایی با سرعت و بار سبک تا متوسط کاربرد دارد. روغن‌هایی با افزودنی‌های EP در این فراورده‌ها استفاده می‌شود تا ظرفیت حمل بار بالاتر از روغنهای API GL-1 به دست آید اما میزان تحمل فشار در این گرید از روغنها کمتر از الزامات برای API GL-4 است.
- روغنهای GL-4: برای گیربکس‌های مخروطی و گیربکس‌های هیپووئید در محورهای تحت بار و سرعت سبک و همچنین برای گیربکس ترانس اکسل مورد استفاده قرار می‌گیرد. محتوای افزودنی EP در این روغنها بالاتر از سطح GL-3 است و الزامات اضافی برای محافظت در برابر خوردگی دارند.
- روغنهای GL-5: مخصوص دنده‌های هیپووئید در محرک‌هایی با محورهای سرعت بالا و یا سرعت پایین و شرایط گشتاور بالا کاربرد دارد. ایل روغنها محتوای بالایی از افزودنی‌های EP را دارند و در برابر خوردگی و پایداری مقاوم هستند.
- روغنهای GL-6 (غیر فعال): برای گیربکس‌هایی با افست پینیون بسیار بزرگ کاربرد دارد (افست پینیون به عنوان شیب محور فرمان (SAI) نیز شناخته می‌شود، یک پارامتر هندسی حیاتی در سیستم‌های تعلیق خودرو است. نقش مهمی در هندلینگ و پایداری خودرو دارد. افست پینیون به مکانیزم فرمان جلو مربوط و معمولاً در خودروهایی با سیستم فرمان رک و پینیون یافت می‌شود). مقدار افزودنی ضد فشار در این روغنها بسیار بالا فراتر API GL-5 است.
- روغنهای MT-1: برای گیربکس‌های دستی غیر همگام در اتوبوس‌ها و کامیون‌ها کاربرد دارد. پایداری حرارتی، سازگاری آب‌بندی، و محافظت در برابر خوردگی و سایش در این دسته از روغنها نسبت به روغنهای API GL-5 بیشتر است.
2 دیدگاه در “بهترین روغن دنده صنعتی”