در مبان برندهای مختلف روغن دنده صنعتی که در حال حاضر در بازار موجود است روغن دنده صنعتی پارس یکی از بهترین روغن های دنده های صنعتی موجود در بازار است که توسط شرکت نفت پارس تولید و به بازار عرضه می شود. در این مقاله می خواهیم به معرفی انواع روغن دنده صنعتی بپردازیم.
روغن دنده صنعتی چیست؟
روغن دنده به عنوان رگ حیات بسیاری از فرآیندهای صنعتی عمل می کند و از اثرات نامطلوب، اصطکاک، گرما و سایش محافظت جلوگیری می کند. اهمیت آنها نه تنها در افزایش کارایی ماشینآلات بلکه در کمک به صرفهجویی در هزینه از طریق کاهش زمان خرابی، تعمیر، نگهداری و هزینههای ناشی از جایگزین کردن تجهیزات است.
روغنهای دنده صنعتی از یک سیال پایه که معمولاً به عنوان روغن پایه شناخته میشود و مواد شیمیایی که به عنوان افزودنی شناخته میشوند، تشکیل میشوند. کیفیت و عملکرد روغن دنده به کیفیت سیال پایه و ترکیب مواد افزودنی یا سیستمهای افزودنی بستگی دارد. طبقهبندی و عملکرد روغن دنده در نهایت بر اساس نوع سیال پایه و مواد افزودنی مورد استفاده همراه با جنبه های فنی و اکولوژیکی تعیین میشود. روغنهای دنده صنعتی عمدتاً 85 تا 95 درصد از روغنهای پایه با ویسکوزیتههای مختلف تشکیل شدهاند. بسته به نوع روغن دنده، افزودنیها بین 5 تا 15 درصد را شامل میشوند (روغنهای مخصوص به میزان قابل توجهی بیشتر هستند). روغنهای دنده عمدتا از پایههای معدنی مبتنی بر پارافین، پلی آلکیلن گلیکولهای مصنوعی، استرهای مصنوعی و پلی آلفائولفینهای مصنوعی تولید میشوند.
انواع روغن دنده صنعتی
- روغنهای دنده بر پایه روغن معدنی: نفت خام تحت فرآیندهای مختلف از جمله تقطیر و تصفیه قرار میگیرد تا روغنهای پایه مورد نیاز برای تولید روانکنندهها استخراج شود. ترکیب روغنهای معدنی همیشه مخلوطی از انواع مختلف هیدروکربنها است. این ترکیبات حلالیت و پاسخ خوبی به مواد افزودنی دارند و با چندین دهه تجربه و تلاش برای بی ضرر بودن برای مهر و موم، مواد پوششی و سایر مواد استاندارد مورد استفاده در ساخت چرخدنده توسعه یافتهاند. روغنهای معدنی مخلوطی از ترکیبات هیدروکربنی مختلف هستند. بسته به تعداد ترکیبات پارافینی (XP)، معطر (XA) و نفتنیک (XN)، روغنها بین دو گروه اصلی نفتنیک و پارافینیک تقسیم میشوند. اگر اکثر اتمهای کربن در ترکیبات نفتنی باشد، به این روغنها پایه نفتنیک گفته میشود. بیشترین درصد روغنهای پایه دنده صنعتی پارافینیک است. آنها رفتار دمایی ویسکوزیته خوبی را ارائه میدهند (شاخص ویسکوزیته بیش از 90 است). علاوه بر عملکرد کلی، افزودنیها به راحتی در آنها حل میشوند. چنین روغنهای معدنی همچنین سازگار هستند و هیچ مشکلی برای مهر و موم و ماشین ایجاد نمیکنند. به طور کلی روغنهای دنده مبتنی بر روغن معدنی به عنوان روانکنندههای استاندارد برای دههها مورد استفاده قرار گرفتهاند.
- پلی آلفائولفینها (PAO) روغنهای پایه مصنوعی: در حال حاضر، مهمترین گروه روانکنندههای مصنوعی، گروه هیدروکربن های مصنوعی، به ویژه پلی آلفائولفینها (PAO) هستند. این روغنهای پایه پارافین مانند هستند که از پلیمریزاسیون الفینها به دست میآیند. طول زنجیرهای از پیش تعریف شده (درجه پلیمریزاسیون) در آنها امکان تولید ویسکوزیتههای مختلف، شاخص ویسکوزیته طبیعی بالا و نقطه ریزش کم را فراهم میکند. پلی آلفائولفینها حاوی هیچ گونه ترکیبات گوگردی یا نیتروژن نیستند. شاخص ویسکوزیته طبیعی بالا (VI > 135) باعث میشود ویسکوزیته این روغنها نسبت به روغنهای معدنی بسیار کمتر به دما وابسته باشد. مزایای اساسی استفاده از روغنهای پایه مبتنی بر PAO در روانکنندهها همراه با افزودنیهای مناسب، پایداری بالا در برابر اکسیداسیون و خواص بسیار خوب در دمای پایین است. حتی در دماهای بالا، پلی آلفائولفینها خواص اکسیداسیون و پیری کمتری را در نتیجه ساختار تعریف شده از خود نشان میدهند. مطالعات انجام شده روی پلی آلفائولفینها و ترکیبات اشباع شده از طریق تستهای اکسیداسیون ویژه ( ASTM D 2272) نشان داده است که عمر پلی آلفائولفینها تا چهار برابر روغن دنده مبتنی بر روغن معدنی است. پلی آلفائولفینها یا به اصطلاح هیدروکربنهای مصنوعی، در اصل محصولات پتروشیمی هستند که با روغنهای معدنی در همه نسبتها قابل اختلاط هستند. PAO ها دارای نقطه اشتعال بالا و نقطه ریزش فوقالعاده کم هستند. سازگاری آنها با رنگ و پلاستیک با روغنهای معدنی قابل مقایسه است و بنابراین مشکلی ایجاد نمیکنند. آنها اغلب در گیربکسهای صنعتی با فشار زیاد یا در گیربکسها به کار رفته در صنایع غذایی استفاده میشوند. این پایهها را همچنین میتوان در دماهای بالا و در شرایط اکسیداسیون شدید استفاده کرد و در نهایت عمر بسیار طولانیتری نسبت به روغنهای معدنی دارد.
- پلی آلکیلن گلیکولها (PAG): روغنهای پایه مصنوعی پلی آلکیلن گلیکولها پلیمرهای اتیلن اکسید (EO) یا پروپیلن اکسید (PO) یا مخلوطی از این اجزا هستند. بسته به نسبت اختلاط EO/PO، خواص کلیدی مانند حلالیت در آب ایجاد میشود. پلی گلیکولهای محلول در آب بیشتر بر اساس EO یا EO/PO ساخته میشوند. پلی گلیکولهای غیر محلول در آب با پلیمریزاسیون PO بدست میآیند. در مقایسه با روغنهای معدنی، نمودار ویسکوزیته-دمای پلی گلیکولها بسیار هموارتر است. شاخص گرانروی طبیعی و پایدار پلی گلیکولها نیز بین 180 تا 250 است. این یعنی که روانکنندههای مبتنی بر پلی گلیکول رفتار ویسکوزیته-دما بسیار خوبی دارند. روانکنندههای مبتنی بر پلی گلیکول به دلیل قطبیت و ظرفیت باربری بالا روانکاری فوق العادهای دارند. این روانکنندهها دارای ضرایب اصطکاک بسیار پایینی هستند، بنابراین در کاربردهایی با سطوح بالای اصطکاک لغزشی و در تماسهای فولادی/برنزی به کار برده میشوند. این پایهها همچنین در چرخدندههای حلزونی در شرایط اصطکاک نامساعد و در دماهای بسیار بالا استفاده میشوند. چنین روغنهایی برای کاربردهای شدید توصیه میگردد، به عنوان مثال، غلتکهای برجسته و روغن ماشینهای کاغذسازی. معمولاً در تجزیه حرارتی پلی گلیکولها رسوبات جامد و بقایایی تولید نخواهد شد. یک عیب بزرگ پلی گلیکولها، سازگاری محدود آنها با رنگ، الاستومرها و آلیاژهای آلومینیوم است. روغنهای دنده مبتنی بر پلیگلیکول را فقط میتوان با مواد و اجزای خاصی استفاده کرد. با وجود این، سازگاری باید قبل از هر برنامه آزمایش شود. یکی دیگر از معایب پلی گلیکولها ناسازگاری آنها با روغنهای معدنی است. سیستمهایی که قبلاً روی روغنهای معدنی یا هیدروکربن ها کار میکردند باید کاملاً تمیز و شسته شوند تا بتوان از روغنهای پلی گلیکول در آنها استفاده کرد. اگر پلی گلیکولها در حین استفاده بیش از حد آب جذب کنند، ناسازگاری، خوردگی و مشکلات فلزی ممکن است رخ دهد. برخی از پلی گلیکول ها را میتوان به طور مداوم در دمای بین 20 تا 100 درجه سانتیگراد و حتی تا 110 تا 120 درجه سانتتیگراد برای دوره های کوتاه استفاده کرد.
- استرهای مصنوعی (CLP-E): استرهای مصنوعی شامل طیف وسیعی از محصولات با تنوع ساختاری زیاد است. استرها در اثر واکنش شیمیایی الکل ها و اسیدها تولید میشوند. هر دو الکل و اسید را میتوان برای رسیدن به ویژگیهای محصول نهایی دستکاری کرد. مواد خام برای استرهای مصنوعی از مواد پتروشیمی و همچنین از مواد طبیعی و محصولات اصلاح شده شیمیایی نشئت میگیرد. به دلیل تنوع زیاد مواد اولیه مورد استفاده و کنترل متفاوت فرآیند تولید، گروه موادی که میتوان در تولید استرها به دست آورد، تنوع ساختاری زیادی دارد. گستردهترین استرهای مصنوعی، استرهای دی کربوکسیلیک اسید، استرهای پلیول و استرهای پیچیده هستند. استرها رفتار ویسکوزیته-دمای خوبی دارند (شاخص ویسکوزیته 160-180). سیالیت بسیار خوب در دماهای پایین، نقطه ریزش کم و تمایل به تبخیر اندک از دیگر ویژگیهای مطلوب این محصولات به شمار میرود. با توجه به خطر هیدرولیز (واکنش معکوس استری)، رطوبت یا آب بیشترین خطر را برای روانکنندههای مبتنی بر استرهای مصنوعی دارد. این معایب را میتوان با انتخاب مناسب استرهای درجه بالا و اشباع شده، همچنین افزودنیهای ویژه جبران کرد. استرها با روغنهای معدنی و پلی آلفائولفینها نیز مخلوط میشوند زیرا با این ترکیبات سازگار هستند. علاوه براین استرها تجزیهپذیر نیز هستند و میتوان آنها را در دسته روانکارهای سازگار با محیطزیست در نظر گرفت. به دلیل سازگاری با محیطزیست، روغن دندههای حاوی استر مصنوعی را میتوان در مناطقی که حساسیت به محیطزیست مطرح است مورد استفاده قرار داد ( به عنوان مثال، در مهندسی آب و یا در نیروگاههای بادی). این ترکیبات همچنین تمایل دارند الاستومرها را متورم کنند و سطوح رنگ را از بین برند. در نتیجه هنگام استفاده از این محصولات باید رنگ، الاستومر و پلاستیک سازگار با استر انتخاب شوند. به خاطر داشته باشید استرها روانکاری عالی را به ویژه در شرایط اصطکاک مرزی ارائه میدهند.
روغن دنده صنعتی پارس
روغن دنده صنعتی نفت پارس با پایه سنتیک PAO است که دارای خاصیت فشار پذیری بیشتر و قابلیت کار در دمای عملیاتی بالاتر، نسبت به روغن دنده صنعتی با پایه معدنی، تولید گردیده است. انواع روغن دنده یا واسکازین نفت پارس در انواع و سری های زیر شامل موارد زیر میشوند:
- روغن دنده نفت پارس نیسان 150 (دانسیته 0.893)
- روغن دنده نفت پارس نیسان 220 (دانسیته 0.897)
- روغن دنده نفت پارس نیسان 320 (دانسیته 0.901)
- روغن دنده نفت پارس نیسان 460 (دانسیته 0.907)
- روغن دنده پارس نیسان S 150 (دانسیته 0.847)
- روغن دنده پارس نیسان S 220 (دانسیته 0.850)
- روغن دنده پارس نیسان S 320 (دانسیته 0.851)
- روغن دنده پارس نیسان S 460 (دانسیته 0.853)
- روغن دنده پارس نیسان S 680 (دانسیته 0.907)
جهت مشاهده انواع روغن دنده صنعتی پارس موجود در فروشگاه تامین روانکار آبانگان کلیک کنید.